ورشکستگی به عنوان یک واقعیت تجاری ناخوشایند، مسائل حقوقی پیچیدهای را ایجاد میکند. دعاوی مرتبط با این مسئله در حیطه دعاوی تجاری قرار میگیرد.
ورشکستگی به وضعیتی اطلاق میشود که یک شرکت یا فرد قادر به پرداخت بدهیها و التزامات مالی خود نیست و ناتوانی در تسویه بدهیها به گونهای است که تجدید حیات مالی برای آن ممکن نیست.
ورشکستگی میتواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله نداشتن نقدینگی کافی، افت مالیاتی، عدم توانایی در بازاریابی محصولات یا خدمات، و افت وسوسه اقتصادی باشد.
۱. تصمیم به ورود به وضعیت ورشکستگی: شروع فرآیند ورشکست شدن با تصمیم به ورود به این وضعیت آغاز میشود که نیاز به ارزیابی دقیق اطلاعات مالی و شرایط شرکت یا فرد دارد.
۲. اعلام ورشکستگی: برخی از شرکتها و افراد میتوانند اعلام ورشکست شدن را انجام دهند تا از حمایت حقوقی و قانونی در فرآیند ورشکست شدن بهرهمند شوند.
۱. دعاوی اعتباری: دعاوی مرتبط با اعتباری برای تعیین کردن توانائی یک شرکت یا فرد در تسویه بدهیها و مخارج مربوط به ورشکست شدن ایجاد میشود.
۲. دعاوی مختلف در دوره ورشکست شدن: در دوره ورشکست شدن، دعاوی مختلفی از جمله دعاوی مربوط به اموال، حقوق پرسنلی، و حقوق تضمینی برخورداری میکنند.
مشاوره حقوقی و مالی: در مواجهه با ورشکست شدن، مشاوره حقوقی و مالی حیاتی است تا تصمیمگیریهای صحیح انجام شود و از پیشبینی دقیق تراکنشهای آتی بهرهمند شویم.
توافقات خارج از دادگاه: توافقات خارج از دادگاه میتوانند به سرعت و بدون نیاز به دعاوی طولانیمدت، به حل این مسئله کمک کنند.
ورشکستگی، واقعیتی پیچیده و ناخوشایند است که نیاز به مدیریت دقیق و مشاوره حقوقی دارد. با توجه به اهمیت مراحل ورشکسته شدن و تأثیرات آن بر افراد و شرکتها، استفاده از مشاوره حقوقی و مالی از اهمیت زیادی برخوردار است تا بتوان به بهترین شکل از این وضعیت متناقض خارج شد.