مجازات رابطه مقعدی چیست؟

مجازات رابطه مقعدی ببن زن و شوهر چیست؟ ابتدا باید گفت رابطه بین زن و شوهر اصولا و شرعا حلال است.

و محدودیت‌های خیلی کمی دارد که عمده آن بر اساس لا ضرر است.

رابطه مقعدی نیز مکروه می‌باشد.

اما از نظر قانونی، رابطه مقعدی حتی اگر رابطه نامشروع نباشد جزء آزار و اذیت‌های جنسی و همسر آزاری به شمار می‌آید.

در صورت عدم رضایت و صدمه جسمانی، همسر مستحق دیه و مطرح نمودن دعاوی کیفری است.

از نظر پزشکی، مقعد محل ذخیره فضولات دستگاه گوارش (مدفوع) است که حاوی میکروب‌های فراوانی است.

در اثر مالش و دخول آلت مرد این میکروب‌ها می‌توانند وارد دستگاه تناسلی مرد شده و مرد و زن را به عفونت‌های خاصی مبتلا سازند.

در حالی که مقاربت از راه واژن یا فرج چنین عوارضی به همراه ندارد.

مخاط مقعد بسیار ظریف و نازک است و احتمال پارگی و انتقال ویروس ایدز از طریق آن به داخل خون زیاد است.

اهل سنت و عده‌ای از علمای شیعه این عمل را  بین زن و شوهر حرام می‌دانند و بقیه نیز کراهت شدید برای آن (بین زن و شوهر) قائل‌اند.

البته باید توجه داشت که در این صورت، باید شواهد قطعی و قانع کننده‌ای برای اثبات رابطه مقعدی ارائه داد مثل گواهی پزشکی قانونی (‌ باتوجه به اینکه قاعدتا شاهدی وجود ندارد).

با این توضیح به بیان مجازات رابطه مقعدی می‌پردازیم.

مجازات رابطه مقعدی چیست؟

رابطه مقعدی به دخول آلت مرد در مقعد مرد یا زن دیگر گفته می‌شود.

مجازات رابطه مقعدی در صورتی که شخص مفعول مرد باشد و با اختیار و علم به حرمت، مرتکب این گناه فاحش شود، اعدام است.

اگر زن باشد چنانچه از سوی غیر همسر او و با اختیار انجام شود باز هم مجازاتش اعدام می‌باشد.

همچنین است اگر با فاعل قرابت و محرمیت داشته باشد.

مجازات رابطه مقعدی طبق ماده ۲۳۴

حد لواط برای فاعل، درصورت عنف، اکراه یا دارا بودن شرایط احصان، اعدام است.

در غیر این صورت صد ضربه شلاق به عنوان مجازات رابطه مقعدی در نظر گرفته شده است.

حد لواط برای مفعول در هر صورت (وجود یا عدم احصان) اعدام می‌باشد.

در صورتی که فاعل غیر مسلمان و مفعول، مسلمان باشد، حد فاعل اعدام است.

اما مرد فاعل، در صورتیکه مسلمان باشد و همسری نداشته باشد در حالتی مجازات رابطه مقعدی برای او اعدام است که شخص مفعول را اغفال یا اکراه کرده باشد.

در غیر اینصورت مجازات او صد ضربه شلاق می‌باشد.

در چه صورت مجازات رابطه مقعدی اعدام است؟

ماده ۲۲۴ مقرر می‌دارد که حد زنا در موارد زیر اعدام است.

• زنا با محارم نسبی.
• زنا با زن پدر که موجب اعدام زانی است.
• زنای مرد غیر مسلمان با زن مسلمان که موجب اعدام زانی است.
• زنای به عنف یا اکراه از سوی زانی که موجب اعدام زانی است.

اما چنانچه نزدیکی از دبر (مقعد) بین زن و شوهر باشد اصولا نمی‌توان گفت به خودی خود ممنوع است.

اما اگر موجب بیماری یا صدمه جسمی زن شود و زن راضی نبوده باشد، می‌تواند از باب تسبیب مطالبه دیه کند.

تبصره ۲ ماده ۲۲۱ بیان می‌دارد که هر گاه طرفین یا یکی از آنها نابالغ باشد، زنا محقق است.

لکن نابالغ مجازات نمی‌شود و حسب مورد به اقدامات تأمینی و تربیتی مقرر در کتاب اول این قانون محکوم می‌گردد.

در مورد طلاق نیز، اگر زوجین با عسر و حرج رو به رو باشند که سبب ناسازگاری و نارضایتی شود، ممکن است با استفاده از این اصل، خاتمه دادن به رابطه زوجین تسهیل یابد.

برای استفاده از اصل عسر و حرج در خصوص طلاق به دلیل رابطه مقعدی، لازم است که زوجه بتواند عسر و حرج خود را به صورت قانع ‌کننده برای دادگاه ثابت کند.

به منظور دریافت مشاوره و کسب اطلاعات بیشتر در خصوص نحوه اثبات رابطه مقعدی و مجازات آن می‌توانید با مشاورین موسسه دادفروز در ارتباط باشید.