زنای محصنه چیست و چه حکمی دارد؟ دسته‌ای از قوانین در جامعه برای پاسداری از اخلاق جامعه وضع می‌شوند.
در کنار این‌ها باید اضافه کنیم که صیانت از خانواده نیز از برنامه‌های مهم قانونگذار ایران بوده است.
قانونگذار در جهت حفظ کانون خانواده مبادرت به تصویب قوانین مهمی کرده است تا از وقوع اعمالی که بنیان‌های اخلاقی جامعه اسلامی و کانون گرم خانواده را در معرض خطر قرار می‌دهند، جلوگیری کند.
یکی از مواردی که به زعم قانونگذار بنیان خانواده را به هم می‌زند رابطه نامشروع و برقراری روابط جنسی خارج از چهارچوب علقه زوجیت است.
این مورد در قانون ایران زنا نامیده شده و در خصوص آن دعاوی کیفری مطرح می‌گردد.
زنا خود دارای انواعی است که از جمله سنگین‌ترین آنها که مجازات شدیدی نیز برای آن در نظر گرفته شده است، زنای محصنه است.
محصنه بودن زنا یعنی آنکه زن یا مردی که مرتکب رابطه خارج از ازدواج می‌شود متاهل بوده است.
در عین حال امکان برقراری رابطه جنسی با همسر دائمی خود را نیز داشته است.
به دلیل آن که امکان پاسخگویی به میل جنسی توسط فرد و به شکل حلال وجود داشته اما شخص مبادرت به انجام این عمل غیر اخلاقی و غیر شرعی کرده است.
برای زنای محصنه مجازات بسیار سنگینی در شرع مقدس تعیین شده است.
فهرست مطالب
زنای محصنه چیست؟
اصولاً به هر نوع رابطه جنسی خارج از چهارچوب ازدواج، زنا گفته می‌شود.
باید اضافه کرد که این رابطه با دخول اندام تناسلی مرد به اندازه ختنه گاه در قبل یا دبر زن محقق می‌شود.
بنابراین حسب تعریفی که ارائه شد برای تحقق جرم زنا لزومی ندارد که رابطه جنسی فقط از جلو باشد.
رابطه مقعدی یا از پشت نیز مشمول عنوان مجرمانه زنا خواهد بود.
در صورتی که مرتکبین آن دارای همسر دائمی باشند و امکان کسب لذت جنسی از او را نیز داشته باشند به آن زنای محصنه گفته می‌شود.
به زن شوهرداری که زنا می‌کند محصنه به مرد زن‌داری که زنا می‌کند محصن می‌گویند.
البته توجه به این نکته ضروری است که اگر مرد یا زن زناکار به دلایلی همچون دور بودن از همسر خود یا بیماری امکان برقراری رابطه جنسی و تامین میل جنسی خودش از همسرش را نداشته باشد دیگر زنای محصنه محقق نمیشود.
بنابراین لازم است تا زناکار حتماً به همسر خود دسترسی داشته و امکان ارضای میل جنسی خود را از او داشته باشد.
حکم زنای محصنه چیست؟
زنای محصنه از جمله گناهان سنگین و گناهان کبیره در شرع مقدس اسلام است.
در آیات و روایات بسیاری در مورد مجازات‌های اخروی آن صحبت شده است.
در قانون مجازات اسلامی نیز برای آن مجازات تعیین گردیده است.
حسب ماده ۲۲۵ قانون مجازات اسلامی که در سال ۱۳۹۲ به تصویب رسیده حد زنا برای زانی محصن و زانیه محصنه رجم است.
در صورت عدم امکان اجرای رجم با پیشنهاد دادگاه صادرکننده حکم قطعی و موافقت رئیس قوه قضاییه چنانچه جرم با بینه ثابت شده باشد، موجب اعدام زانی محصن و زانیه محصنه است.
در غیر این صورت موجب صد ضربه شلاق برای هریک می‌باشد.
باید اضافه کرد که در عمل به دلیل قبح مجازات سنگسار یا رجم در جامعه بین‌المللی و ملاحظات حقوق بشری که در این زمینه وجود دارد، در مورد افراد زناکار مجازات اعدام، اعمال می‌شود.
حکم زنای غیر محصنه
در ماده ۲۲۵ قانون مجازات اسلامی همچنین ذکر شده است که اگر شرایط احصان در زنا وجود نداشته باشد مانند اینکه شوهر دارای یک همسر موقت و نه دائم باشد مجازات مرتکبین زنا، ۱۰۰ ضربه شلاق خواهد بود.
نحوه اثبات زنای محصنه
عمل مجرمانه زنا چه محصنه باشد و چه نباشد از طریق طرق ذیل قابل اثبات است.
اقرار
زنا ممکن است از طریق اقرار خود مرتکبین اثبات شود.
در آن بلوغ و عقل و اختیار و قصد اقرار کننده شرط است.
در ماده ۲۳۲ قانون مجازات اسلامی مقرر شده است هرگاه مرد یا زنی کمتر از ۴ بار اقرار به زنا نماید به ۳۱ تا ۷۴ ضربه شلاق تعزیری درجه شش محکوم می‌شود.
حکم این ماده در مورد لواط، تفخیذ و مساحقه نیز جاری است.
بنابراین اشخاص باید حداقل ۴ بار اقرار به زنا بنمایند تا جرم اثبات شود.
در غیر این صورت زنای محصنه اثبات نمیشود و اقرارکننده به مجازات شلاق تعزیری محکوم خواهند شد.
شهود
اثبات زنا از طریق شهادت ۴ شاهد عادل نیز ممکن است.
البته لازم است تا شاهدان عمل زنا را مشاهده کرده باشند.
چرا که در غیر این صورت شهادت آنها پذیرفته نخواهد بود.
علم قاضی
ممکن است مدارک یا اسنادی وجود داشته باشد که وقوع زنا را برای قاضی مسلم نماید.
در این صورت قاضی می‌تواند به استناد علم خود مبادرت به صدور حکم محکومیت نماید.
تفاوت زنای محصنه و رابطه نامشروع
اگرچه زنای محصنه نیز خود نوعی از رابطه نامشروع است اما قانونگذار ایران میان آن دو قائل به تفکیک شده است.
در زنای محصنه رابطه جنسی یا سکس میان طرفینی که دارای شرایط احصان هستند برقرار می‌شود اما در رابطه نامشروع، رابطه جنسی اتفاق نمی‌افتد.
بلکه اعمالی از قبیل بوسیدن یا بغل کردن میان طرفین رخ می‌دهد و دخول رخ نمی‌دهد.
مجازات مورد اخیر رجم یا اعدام نبوده و صرفاً شلاق در مورد چنین افرادی اعمال خواهد شد.
نتیجه‌گیری
قانونگذار ایران برای پاسداری از کانون نهاد خانواده و بنیان‌های اخلاقی جامعه مبادرت به جرم انگاری برقراری رابطه جنسی در خارج از چهارچوب علقه زوجیت نموده است.
هر رابطه جنسی که در خارج از علقه زوجیت برقرار گردد زنا نامیده می‌شود.
زنا دارای انواعی است که از جمله مهم‌ترین و شدیدترین آنها زنای محصنه می‌باشد.
احصان در زنا بدین معنا است که زن یا مردی که متاهل هستند و امکان تامین میل جنسی و کسب لذت جنسی از همسر دائمی خود را دارند اقدام به برقراری رابطه جنسی با شخصی غیر از همسر خود نمایند.
مجازات زنای محصنه در وهله اول رجم یا سنگسار است اما در عمل باید گفت که مجازات اعدام در این خصوص به اجرا در می‌آید.
طرق مختلفی برای اثبات زنای محصنه وجود دارد که از جمله آنها شهادت شاهدان، علم قاضی یا اقرار خود مرتکبان است.
زنای محصنه از جمله سنگین‌ترین پرونده‌هایی است که در عالم حقوق کیفری مطرح می‌شوند.
به سرانجام رساندن و اثبات چنین پرونده‌هایی با دشواری بسیار زیادی روبرو است، چنانچه در این زمینه سوالاتی دارید یا نیازمند مشاوره حقوقی تخصصی هستید می‌توانید با تیم حقوقی دادفروز در ارتباط باشید.
سوالات متداول
- احصان در زنا به چه معناست؟
بدین معنا است که شخص دارای همسر دائمی و بالغی باشد و امکان کسب لذت جنسی از وی برای او میسر باشد.
- مجازات زنای محصنه چیست؟
باید گفت مجازات در اصل رجم یا سنگسار است اما در عمل در مورد چنین جرمی مجازات اعدام اجرا می‌شود.
- رسیدگی به جرم زنای محصنه در کدام دادگاه به عمل می‌آید؟
مرجع صالح رسیدگی به جرم زنای محصنه در صلاحیت دادگاه کیفری ۱ محل وقوع جرم است.
بنابراین شاکی می‌تواند با در دست داشتن اسناد و مدارک اثبات جرم به یکی از دفاتر خدمات قضایی مراجعه کند.
سپس شکواییه خود را ثبت نماید تا شکایت او به جریان بیافتد و رسیدگی و انجام تحقیقات مقدماتی در دادسرا آغاز شود.
|
|
بدون دیدگاه