نحوه وکالت دادن به وکیل دادگستری

نحوه وکالت دادن به وکیل دادگستری چگونه است؟ نحوه وکالت دادن به وکیل دادگستری فرآیندی است که نیازمند دقت و توجه به جزئیات است.

وکالت یکی از ارکان اساسی نظام حقوقی است که به افراد این امکان را می‌دهد تا با اعطای اختیارات به وکیل، امور قانونی و اداری خود را به نحو مطلوب‌تری پیگیری کنند.

این فرآیند با انعقاد یک قرارداد وکالت آغاز می‌شود، که در آن موکل، فردی را به عنوان نماینده خود انتخاب می‌کند تا در چارچوب مشخصی، به انجام امور حقوقی بپردازد.

بر اساس اصل ۳۵ قانون اساسی، هر یک از طرفین دعوی حق دارند وکیل داشته باشند و این موضوع به افزایش عدالت و شفافیت در رسیدگی به دعاوی کمک می‌کند.

با این حال، مهم است که وکالت‌نامه‌ها به درستی تنظیم شده و از طریق دفتر اسناد رسمی ثبت شوند.

چرا که استفاده از وکالت‌نامه‌های معتبر، شرط لازم برای پذیرش وکیل در محاکم قضایی است.

عدم رعایت این نکته می‌تواند منجر به مشکلات حقوقی جدی گردد.

در این مطلب به بررسی نحوه وکالت دادن به وکیل دادگستری خواهیم پرداخت.

نحوه وکالت دادن به وکیل دادگستری چگونه است؟

باید گفت نحوه وکالت دادن به وکیل دادگستری فرآیندی است که نیازمند دقت و توجه به جزئیات است.

نخستین گام احراز هویت وکیل است.

این مرحله حیاتی به شما این امکان را می‌دهد که از اعتبار وکیل اطمینان حاصل کنید.

با درخواست بررسی پروانه وکالت یا کارت شناسایی وکیل، حق قانونی خود را به جا می‌آورید و این عمل به هیچ وجه بی‌ادبی تلقی نمی‌شود.

پس از تأیید هویت، در مرحله بعدی تحویل مدارک اهمیت دارد.

همواره از وکیل رسید دریافت کنید و مشخصات مدارک را به‌دقت در آن ذکر کنید تا از هرگونه سوءتفاهم جلوگیری شود.

در نهایت، دو نوع قرارداد وجود دارد.

یکی وکالتنامه دادگاه که اختیارات وکیل را در طرح شکایت یا دفاع مشخص می‌کند و دیگری قرارداد مالی که به شرایط حق‌الوکاله و نحوه پرداخت آن مربوط می‌شود.

این مراحل، تضمین‌کننده یک همکاری موفق و مؤثر میان شما و وکیل خواهد بود.

تنظیم وکالتنامه چگونه است؟

وکالتنامه دادگستری به عنوان یک سند حقوقی معتبر، بر روی فرم‌های مخصوص تهیه و به سه نسخه تنظیم می‌شود.

یک نسخه برای ارائه به مرجع قضائی و دو نسخه دیگر برای وکیل و موکل.

این سند حائز اهمیت، به وضوح شامل آرم کانون وکلای دادگستری یا مرکز وکلا قوه قضائیه و همچنین شماره سریال مشخصی است.

نحوه وکالت دادن به وکیل دادگستری این گونه است که در این وکالتنامه، باید موضوع پرونده و محدوده اختیارات قانونی وکیل به دقت تعیین گردد.

به عنوان مثال، اگر موکل تمایل دارد که وجه محکوم به را شخصاً دریافت کند، باید از قید اختیار اخذ آن توسط وکیل خودداری نماید.

این نکته حائز اهمیت است که «محکوم به» به معنای آن چیزی است که دادگاه در حکم خود به پرداخت آن حکم می‌دهد.

پس از امضای وکالتنامه، حتماً نسخه مربوط به خود را از وکیل دریافت کنید تا از بروز هرگونه مشکل در آینده جلوگیری شود.

نحوه تنظیم قرارداد مالی

ابتدا توافق‌نامه‌ای مالی بین موکل و وکیل به امضا می‌رسد که در آن مبلغ حق‌الوکاله به‌طور مشخص تعیین می‌گردد.

به‌طوری‌ که مشخص شود چه میزان در مراحل مختلف پرونده، از جمله مرحله نخست، تجدید نظر و فرجام خواهی، پرداخت خواهد شد.

در این توافق‌نامه باید به مواردی که ممکن است به خاتمه وکالت قبل از پایان آن منجر شود، پرداخته شود.

برای مثال، حصول توافق با طرف مقابل یا استعفای وکیل.

از آنجایی که پرداخت بخشی از حق‌الوکاله ممکن است منوط به قطعیت رای باشد، لازم است موکل از وضعیت پرونده خود آگاه باشد و در صورت نیاز، وکیل را موظف به اخذ گواهی قطعیت کند.

در نهایت، این قرارداد باید در دو نسخه یکسان تنظیم شود، که یکی از آنها به موکل تسلیم و دیگری در سوابق وکیل بایگانی می‌شود.

این اصول نه‌تنها به شفافیت کمک می‌کند، بلکه از بروز اختلافات احتمالی در آینده نیز جلوگیری می‌کند.

ارائه وکالت مدنی به وکیل دادگستری

وکالت‌نامه‌ای که در دفتر اسناد رسمی تنظیم می‌شود، تحت عنوان وکالت مدنی شناخته می‌شود و بر اساس اصول قانون مدنی منعقد می‌گردد.

این نوع وکالت، دامنه وسیعی از اختیارات را به وکیل اعطا می‌کند، مشروط بر اینکه این اختیارات در حیطه وظایف وکلای دادگستری قرار نگیرد.

نحوه وکالت دادن به وکیل دادگستری در متن وکالت‌نامه این گونه است که اطلاعات مهمی مانند نام، نام خانوادگی موکل و نشانی او به همراه نام و نشانی وکیل باید قید شود.

تعیین حدود اختیارات وکیل، مسأله‌ای کلیدی است که در این سند ذکر می‌شود.

به عنوان مثال، موکل می‌تواند به وکیل خود وکالت دهد تا به نمایندگی از او ملکی را در شهری دیگر خریداری کند.

در صورتی که فعالیت‌های وکیل منجر به خسارت یا ضرر شود، موکل این حق را دارد که از وکیل مدنی شکایت کند و حقوق خود را پیگیری نماید.

آشنایی با وکیل مدنی

وکیل مدنی، فردی است که به موجب توافقی خاص از جانب موکل خود، مسئولیت انجام امور قانونی را در حوزه‌های مختلف بر عهده می‌گیرد.

این شخص به رغم عدم برخورداری از پروانه وکالت، اختیاراتی را که در قرارداد وکالت تعیین شده به عهده می‌گیرد و می‌تواند در زمینه‌هایی نظیر تنظیم قراردادها، پیگیری دعاوی حقوقی و انجام معاملات، نقش مؤثری ایفا کند.

انتخاب وکیل مدنی نیازمند دقت و توجه ویژه‌ای است.

چرا که انتخاب نادرست ممکن است منجر به بروز خسارت‌های مالی و حقوقی جدی برای موکل شود.

بنابراین، آگاهی از تخصص و تجربیات وکیل مدنی می‌تواند عاملی حیاتی در تضمین موفقیت و پیشگیری از مشکلات آتی باشد.

این توضیحات از این حیث خدمت شما ارائه شد تا تفاوت وکیل دادگستری با وکیل مدنی و تمایزات نحوه وکالت دادن به وکیل دادگستری با وکیل مدنی را بدانید.

چرا که این دو اموری متفاوت هستند.

تفاوت‌های وکیل مدنی با وکیل دادگستری

وکیل مدنی و وکیل دادگستری دو نقش متفاوت در نظام حقوقی دارند که هر کدام وظایف خاص خود را ایفا می‌کنند.

باید گفت وکیل مدنی بیشتر در زمینه‌های غیرقضایی مانند قراردادها، اجاره‌نامه‌ها و مشاوره‌های حقوقی فعالیت می‌کند.

در واقع به تنظیم وکالت‌نامه‌ها در دفترخانه‌های اسناد رسمی می‌پردازد.

به عبارت دیگر، او مسئولیت رسیدگی به مسائل مدنی را بر عهده دارد، اما توانایی ورود به دادگاه‌ها را ندارد.

در مقابل، وکیل دادگستری که دارای پروانه وکالت از مراجع قانونی است، مجاز به دفاع از موکلین خود در محاکم و دادسراها است و می‌تواند پرونده‌های حقوقی را به جریان بیاندازد.

حق‌الزحمه وکیل مدنی معمولاً توافقی است و بر اساس میزان کار و تلاش او تعیین می‌شود.

در حالی که وکیل دادگستری باید طبق تعرفه‌های قانونی عمل کند.

این تمایزات نشان‌دهنده‌ تفاوت‌های بنیادین در حوزه‌های کاری و مسئولیت‌های این دو نوع وکیل و نحوه وکالت دادن به وکیل دادگستری است.

انواع قرارداد وکالت

وکالت تام به عنوان نوعی از وکالت کلی، به وکیل این اختیار را می‌دهد که در تمامی امور مربوط به موکل، بر اساس صلاح‌دید خود تصمیم‌گیری کند.

در این نوع وکالت، موکل با اعتماد به تجربه و دانش وکیل، به او اجازه می‌دهد تا به‌طور مستقل و بدون نیاز به مشورت مداوم، اقداماتی را که می‌پسندد انجام دهد.

وکالت خاص محدود به موضوعات مشخص و معین است.

به عنوان مثال، موکل ممکن است به وکیل اجازه دهد که تنها در خرید یک ملک خاص در شهری معین عمل کند.

این دو نوع وکالت، هر کدام به نوبه خود، ابزاری کارآمد برای مدیریت امور حقوقی و مالی موکلان به شمار می‌روند، اما هر یک، با دامنه اختیارات متفاوت، نقش ویژه‌ای در فرآیند وکالت ایفا می‌کنند.

نحوه تنظیم وکالت نامه در سامانه عدل ایران

اگر لازم بود شما یک وکیل رسمی دادگستری را برای وکالت انتخاب کنید و می‌خواهید بدانید نحوه وکالت دادن به وکیل دادگستری چگونه است راهنمای زیر را دنبال کنید.

اولین قدم مراجعه به سامانه عدل ایران است.

در این پلتفرم، شما قادر خواهید بود قرارداد الکترونیکی وکالت را به سادگی تکمیل و تنظیم نمایید.

از سال ۹۹، تمامی وکیلان ملزم به ثبت وکالتنامه‌های خود در این سامانه هستند.

بدین ترتیب، استفاده از فرم‌های کاغذی و سه نسخه‌ای دیگر قابلیت قانونی ندارد.

بنابراین، قراردادهای الکترونیکی به عنوان جایگزینی مدرن و کارآمد برای مستندات کاغذی معرفی شده‌اند.

این امر به تسهیل روند وکالت و افزایش شفافیت کمک شایانی می‌کند.

قرارداد الکترونیکی وکالت

این قرارداد توافقی است که به صورت دیجیتال میان طرفین منعقد می‌شود و شامل مشخصات دقیق هر یک از طرفین، موضوع وکالت، حق‌الوکاله توافق‌شده و محدوده اختیارات وکیل دادگستری می‌باشد.

در این وکالت‌نامه، طرفین موظف‌اند تا با امضای الکترونیکی خود، اعتبار قانونی و صحت مفاد قرارداد را تأیید کنند.

این فرایند نوین، سهولت و سرعت در انجام امور حقوقی را به ارمغان می‌آورد و اطمینان از رعایت قوانین و مقررات حاکم را تضمین می‌کند.

در سامانه عدل ایران، پس از ثبت قرارداد الکترونیکی وکالت، موکل قادر به مشاهده وکالت‌نامه خود خواهد بود.

ابتدا لازم است تا وکیل این قرارداد را تایید کند.

این فرآیند به شفاف‌سازی اطلاعات درآمدی وکلا کمک می‌کند و مانع از فرار مالیاتی آنان می‌گردد.

پس از مراجعه به وکیل دادگستری و دستیابی به توافق شفاهی، وکیل موظف است تا در سامانه قرارداد الکترونیکی وکالت را تنظیم کند تا موکل بتواند به وکالت‌نامه دسترسی پیدا کند.

ابتدا، وکیل باید با استفاده از نام کاربری و رمز عبور خود وارد حساب کاربری‌اش در سامانه عدل ایران شود تا بتواند مراحل بعدی را پیش ببرد.

در گام بعدی، وکیل موظف است تا قرارداد الکترونیکی وکالت را در سامانه مربوطه تنظیم و ثبت نماید.

این وکالتنامه باید حاوی اطلاعات دقیقی از نوع وکالت، مشخصات موکل و طرف دعوا باشد.

موضوع وکالت به‌طور واضح ذکر می‌شود و اختیارات وکیل به تفصیل در این سند درج می‌گردد.

علاوه بر این، حق‌الوکاله نیز باید تعیین شود تا طرفین از شرایط مالی آگاهی داشته باشند.

پس از آن، با استفاده از رمز یک بار مصرف، امضای موکل در وکالتنامه قرار می‌گیرد.

در نهایت، پس از اخذ کد رهگیری، موکل قادر خواهد بود تا وکالتنامه را مشاهده کرده و در صورت نیاز آن را چاپ کند.

محدوده اختیارات وکیل دادگستری در وکالتنامه

ضمن آشنایی با نحوه وکالت دادن به وکیل دادگستری مهم‌ترین نکته‌ای که باید بدانید محدوده اختیارات وکیل دادگستری است.

این محدوده اختیارات در وکالتنامه به نوع فعالیت‌های حقوقی که قصد انجام آن را دارد، بستگی دارد.

اختیارات وکیل دادگستری می‌تواند شامل موارد زیر باشد.

• بررسی پرونده.
• اجرای حکم.
• طرح دعوا.
• دفاع از دعاوی.
• درخواست تجدیدنظر یا فرجام‌خواهی.
• اعاده دادرسی.

برای جلوگیری از هرگونه سوءتفاهم، توصیه می‌شود وکیل با توجه به نوع خدمات مورد نیاز خود، وکالت را از موکل دریافت کند و تمامی اختیارات لازم را مطابق با ماده ۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی در وکالتنامه قید نماید.

چرا که این اقدام به نفع وکیل خواهد بود.

شایان ذکر است که وکالت دادگستری به عنوان یک سند عادی تلقی می‌شود.

برای انجام اقداماتی مانند انتقال قطعی، نیاز به وکالتنامه رسمی وجود دارد که نمی‌توان آن را با وکالتنامه دادگستری جایگزین کرد.

موارد تصریح اختیارات وکیل

در دنیای حقوقی، وکالت‌نامه به عنوان سندی حیاتی شناخته می‌شود که اختیارات وکیل را در دادرسی مشخص می‌کند.

برای آنکه وکیل بتواند به‌طور مؤثر و قانونی در پرونده‌های موکل خود عمل کند، ضروری است که موارد خاصی در وکالت‌نامه صریحاً قید شوند.

همچنین برای این که نحوه وکالت دادن به وکیل دادگستری را بدانید باید با این موارد هم آشنا باشید.

این موارد شامل حق اعتراض به آرای صادره، درخواست تجدیدنظر یا فرجام‌خواهی و همچنین اختیارات مرتبط با مصالحه و سازش بین طرفین دعوا می‌شود.

به علاوه، وکیل باید به‌طور واضح مجاز به انجام اقداماتی نظیر ادعای جعل یا انکار نسبت به اسناد باشد.

در صورت نیاز، صلاحیت تعیین جاعل و ارجاع دعوا به داوری را نیز داشته باشد.

سخن پایانی

داشتن وکیل دادگستری و آشنایی کامل با نحوه وکالت دادن به وکیل دادگستری در فرآیند دادرسی امری ضروری و حیاتی است.

چرا که قوانین و آیین دادرسی پیچیده و تخصصی هستند و تسلط بر آن‌ها برای افراد غیرحقوقدان به سادگی امکان‌پذیر نیست.

وکیل مجرب با دانش و تجربه خود می‌تواند به درستی دادخواست‌ها و شکایات را تنظیم کرده، اسناد و ادله مورد نیاز را شناسایی و به موقع ارائه کند.

توانایی دفاع از حقوق موکل و انجام مراحل قانونی در مهلت‌های تعیین شده از دیگر مزایای داشتن وکیل است.

عدم رعایت این موارد می‌تواند منجر به تضییع حقوق افراد و پیروزی ناحق در دعوا شود.

به همین دلیل، همان‌طور که افراد غیرمتخصص در حوزه پزشکی اجازه مداخله در امور درمانی را ندارند، باید از ورود غیرحقوقدانان به عرصه وکالت جلوگیری کرد و آنها را به مراجعه به وکلای متخصص ملزم نمود.